آن که برگشت و جفا کرد به هیچم بفروخت
به همه عالمش از من نتوانند خرید
وبلاگ خوش نویس
مرجع آموزش انشا نویسی و ارائه اشعار رباعی ویژه مشاعره
از من است این غم که بر جان من است
دیگر این خود کرده را تدبیر نیست
از مردم افتاده مدد گیر که این قوم
با بی پر و بالی، پر و بال دگرانند
آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد
شادم که دگر یاد گریز از قفسم نیست
آتش پر از قهر تو می گفت: برو
جذبه ی چشم پر از مهر تو می گفت بایست
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی است کزین خانه به آن خانه برند
آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من
خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی
آن شمع مهر را که به جان برفروختم
از باد قهر ، یکسره خاموش می کنی
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
