آتش پر از قهر تو می گفت: برو
جذبه ی چشم پر از مهر تو می گفت بایست
آتش پر از قهر تو می گفت: برو
جذبه ی چشم پر از مهر تو می گفت بایست
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی است کزین خانه به آن خانه برند
آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من
خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی
این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی عیب کجاست
این مطلب به منبع اصلی خود یعنی مجله الکترونیک مگونیک منتقل شد.
هم اکنون می تواند این مطلب را در مراحل انشاء نویسی از مجله الکترونیک مگونیک ببینید.
برای مشاهده این مطلب روی لینک بالا کلیک کنید.
این مطلب به منبع اصلی خود یعنی مجله الکترونیک مگونیک منتقل شد.
هم اکنون می تواند این مطلب را در انشا چیست؟ از مجله الکترونیک مگونیک ببینید.
برای مشاهده این مطلب روی لینک بالا کلیک کنید.