زنده شود هر که پیش دوست بمیرد
مرده دلست آن که هیچ دوست نگیرد
وبلاگ خوش نویس
مرجع آموزش انشا نویسی و ارائه اشعار رباعی ویژه مشاعره
زشت در آیینه گر خود زشت بیند گو مرنج
گر عمل زیبا کنی زیبا کنی عکس العمل
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست
ذره خاکم و در کوی تو ام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم
ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی
دودم به سر برآمد زین آتش نهانی
دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم؟
آن وقت که کس نباشد الا من و تو
دلبر و یار من توئی رونق کارمن توئی
باغ وبهار من توئی بهر تو بود بود من
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند
